دانلود pdf رمان کاش من صدات بودم از مریم نصرت

دانلود رمان کاش من صدات بودم pdf از مریم نصرت برای اندروید و کامپیوتر و PDF و آیفون، با لینک مستقیم با بهترین فونت نسخه اصلی

آیسو که به خاطر بدهی مادرش مجبور به کار توی یه شرکت با قرارداد یکساله‌ی بدون حقوق شده بود عاشق رئیس جذاب و مرموزش میشه که از قضا مدلینگم هست، اما اون از ترکیه میره و دخترمون مونده و یه پیشنهاد نامزدی با رئیس جدید اون شرکت که پسر پولدارترین خانواده‌ی ترکیه‌ست و بین دوستاش به شوگرددی معروفه! اما قصه اینجا تموم نمی‌شه چون این شروع یه داستان عاشقانه نیست و این وسط رازای زیادی وجود داره، یه زن از گذشته‌ی اون مرد، رازی که مادر آیسو یه عمر پنهون کرده، روابطی مبهم و …

خلاصه رمان کاش من صدات بودم

انقدر همه چی سریع و مزخرف پیش رفت که هنوز هم باورم نمیشد دوهفته گذشته! مامان همین دیروز با اون یارو ازدواج کرد و براش مهم هم نبود که من چیکار می‌کنم انقدر مطمئن بود که من برمی‌گردم ولی من نمی‌‌تونستم همچین چیزی رو قبول کنم. الانم با نجلا خانوم نشسته بودم می‌خواست در مورد موضوعی باهام صحبت کنه. رفتارش خیلی عجیب شده بود توی این مدت خیلی سرگردون و ناراحت بود و من نمی‌فهمیدم دلیل اینا چی میتونه باشه. نکنه به خاطر اینجا موندن من باشه؟ خیلی اعصابم خورد بود و نمی‌دونستم از

این به بعد چیکار کنم. از یه طرف دانشگاه یه طرف کار یه طرف مامان یه طرف آیسل یه طرف هم این چیزا… یعنی از این به بعد چی میشه؟ با صداش به خودم اومدم: ببخشید نجلا. -اشکالی نداره. -ببین آیسو میخوام روراست باهم حرف بزنیم خب؟ من ازت می‌خوام در مورد مسئله ای که مربوط به مرت میشه بهم کمک کنی! مرت تو این مدت انقدر هوام رو داشت و مهمتر از همه توی خونه‌ش بودم و اینقدر بهم لطف داشت که نمی‌تونستم نادیده بگیرم اینارو. -چیزی شده؟ نجلا: مرت یه دوستی به اسم زینب داره، اون می‌خواست با

مرت ازدواج کنه فقط و فقط بخاطر سهام شرکت و این چیزا یعنی کلا آدم مادی ایه این و مدام به مرت ضرر می‌رسوند و رابطه‌ خوبی با هیچ کدوم از اعضای خانوادمونم نداره. -خب چرا با برادرتون صحبت نمی‌کنید؟ -مرت بیشتر از هرکسی به اون اعتماد داشت و حرف کسی رو گوش نمی‌کرد. -حتما دوسش داشته خب. -آیسو این عشق نیست یه عادت شده بود با زینب بودن یه مریضی همین، اگرم عشق باشه بازم به ضرر مرته. -خب نمی‌فهمم شما می‌خواید من چیکار کنم؟ -تو کاری میکنی مرت نره بازم سمت زینب. خندیدم: چی میگید؟